De debuutplaat van Brent Beukelaer met de mooie titel Heen Zonder Weer blijft wel even hangen na beluistering, want het is een oogstrelend en oorbalsemend mooi geheel (knappe hoes, verzorgd boekje met interessante liedjesteksten en uitleg). Vaste leden van zijn begeleidingsgroep zijn Sander Cliquet en David Broeders.

Hij weet met zijn Nederlandstalige liedjes - dromerig, grappig, bedachtzaam, speels en  eigenzinnig - de luisteraar zeker te boeien. Als Een Krekel In Frankrijk is mooi en ingetogen en de twee 'meisjes-liedjes' Emma Dilemma en Het Blinker Meisje ('een muzikale tijdreis-machine: 'ze danst precies als in de jaren tachtig') zijn ietwat speels, net als de titel trouwens. De Schemering daarentegen is een zachte mijmering over de tijd en vergankelijkheid. De Verwelkoning is een poëtische ballade en Klein Maar Gigantisch maakt een vergelijking met mieren: ons leven is klein maar gigantisch, want je kan er wel veel mee doen ('alles is relatief, kijk naar de sterren, het is allemaal niet erg, we zijn hier snel weer weg'). In feite een 'klassiek' kleinkunstnummer. 

Mooie zinsneden horen we ook in Oerwoud Van Niks ('donker betekent enkel en alleen de afwezigheid van licht') en Kunst Der Keuzes ('geef ik toe aan mijn slechte, valse, gemene gevoelens die in me opkomen'). De Uitgelezen Man (Op Het Tempo Van De Tijd), is raadselachtig mooi ('een tovenaar, een volksheld, een dorpsgek, een dronkenlap').

Plaatjes van dit niveau zijn een waar plezier om te luisteren. Niet onmiddellijk te vergelijken met andere artiesten, of het moest een beetje met Lieven Tavernier en Yevgueni zijn? 

Marc Vos